maandag 7 januari 2008
Uruguay
Uruguay was een onvoorbereid avontuur, een aantal mensen waaronder Geert Beeckmans hadden mij sterk aangeraden om dit land te bezoeken, waarvoor dank, ik heb het me zeker niet beklaagd,
Samen met een franse fotograafe ben ik vol enthousiasme vanuit Buenos Aires naar Colonia vertrokken, een schitterend authentieke havenstad, idylische straten waar het lijkt of de tijd dertig jaar geleden is blijven stilstaan, even gaan zwemmen en een terrasje om daarna met de bus naar hoofdstad, Montevideo te vertrekken.
Daar om twaalf uur ´s nachts toegekomen komen we tot het besef dat we er niet zo snel een hostel vinden dat nog niet volboekt is, na twee uur rondwandelen komen we gelukkig in een heel gezellige hostel terecht,
De volgende dag besluiten we Montevideo te bezoeken, niet heel veel te zien, eerder een saaie stad, buiten het theater en de Plaza Independencia is er niet veel te beleven,
we besluiten maar met de bus naar Punta del Este, het Miami van Uruguay te vertrekken,
Daar toegekomen zien we vooral veel palmbomen en rijkeluivilla´s, niet echt een aangename plaats om lang rond te hangen, we besluiten te kijken voor een hostel maar ondervinden weer dat alles volboekt is, uit noodzaak en ook budgetbesparing vertrekken naar de plaatselijke camping, San Rafael in de hoop er een slaapplaats te vinden, zoals ik al zei echt goed voorbereid waren we niet, zo hadden we bijvoorbeeld geen tent bij, gelukkig had de campinguitbater een iglotentje in voorraad dat we voor 2 dollar konden huren,
Helemaal gesettled vertrekken we naar naar la Paloma, een iets rustigere plaats met schitterende stranden, aangezien ik één van de dingen op mijn to do-lijstje namelijk surfen dringend moet geschrapt worden besluit ik er een surfplank te huren, de zee is kalm echt veel kans om grandioos op mijn bek te gaan krijg ik niet,
De volgende dag probeer ik het opnieuw, deze keer zijn er veel golven, ik probeer ontelbare keren maar slaag er maar niet in om langer dan drie seconden op mijn plank recht te staan, na een uur en half zwoegen geef ik er de brui aan, een echte diehard surfer is aan me voorbijgegaan,
Groetjes,
Tim
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
En nog een wijze raad van elsie:
Als ge ooit naar Londen gaat: ga in je eentje!
trage shoppers die er drie uur over doen om één winkel te bekijken, zijn allesbehalve goed voor een shopaholica als ik.
Oef, die frustratie is er even uit!
Als ge sneller winkels binnen en buiten loopt (max. een uurtje voor gigantische winkels), wil ik nog steeds gidsen! :)
Een reactie posten